به بازی در استقلال فکر هم نمی کنم
مرجع خبری پرسپولیس : مهرداد اولادی از پرسپولیس قائمشهر به پرسپولیس آمد و در زمان وینگو بگوویچ در این تیم چهره شد. بازیکنی که در آن زمان در پادگان بروجردی تمرین می‌کرد شاید هیچ‌وقت فکر نمی‌کرد روزی در پرسپولیس تبدیل به چهره موفقی شود و بعد از قهرمانی با الشباب امارات و در آستانه حضور در یکی از دو تیم شالکه یا خه‌رس اسپانیا مجبور به بازگشت به ایران شود.

 

بازگشت اجباری مهرداد به فوتبال ایران خیلی هم برای او بد نشد چون در ملوان آنقدر خوب کار کرد که توسط کروش به تیم‌ملی دعوت شد. حرف‌های خواندنی و جالب اولادی را با هم می‌خوانیم:

 

*از شوک از دست دادن جام‌حذفی خارج شده‌ای؟

باور کنید هنوز در شوک هستم و نتوانسته‌ام شکست 4 بر 2 در بازی رفت و از دست دادن جام قهرمانی را باور کنم. ما برای کسب جام قهرمانی خیلی زحمت کشیدیم اما متأسفانه به خاطر ناداوری در بازی رفت نتیجه را واگذار کردیم. این مسئله موجب شد بازی برگشت را با استرس آغاز کنیم و فکر می‌کنم مجبور شدیم تا حدودی محافظه‌کارانه بازی کنیم و نهایتاً جام قهرمانی را از دست دادیم. با از دست دادن جام شرمنده هواداران‌مان شدیم، هرچند من در 5 دیدار جام‌حذفی 7 گل برای ملوان به ثمر رساندم.

 

*در هر دو بازی انتظار بیشتری از تو می‌رفت!

در بازی برگشت یک گل برای ملوان زدم، ضمن آن که دو موقعیت دیگری که نصیبم شد، نصفه و نیمه بود و موقعیت‌هایی نبود که بگویند من بخت‌های خوبی برای گلزنی را از دست دادم. باور کنید دوست داشتم در بازی برگشت بیشتر از یک گل بزنم اما قسمت نبود و نهایتاً تمام این‌ها منجر به آن شد که ما جام قهرمانی را از دست دادیم.

*با وجود این حرف‌ها قبول داری در بازی برگشت تلاش زیادی برای کسب پیروزی با دو گل نداشتید؟

این را قبول دارم که ما در انزلی باید بهتر کار می‌کردیم خصوصاً نیمه دوم که شرجی بودن و گرمای هوا و شاید هم کمی بی‌دقتی باعث شد نتوانیم به خواسته‌مان برسیم.

*در مورد این صحبت‌‌ که برخی از مربیان ملوان گفته‌اند یکی از فدراسیونی‌‌ها داشته برای پرسپولیس سرود قهرمانی می‌خوانده، چه نظری داری؟

فکر می‌کنم بزرگ‌ترین تیم‌های اروپایی هم حتی در مقطعی در کسب جام ناکام می‌مانند مثلاً مسی در فینال جام‌حذفی مقابل رئال سه موقعیت صددرصد گل را خراب کرد و بارسا نتوانست جام‌حذفی را مقابل رئال کسب کند.

*طرفداران پرسپولیس تو را دوست دارند، نمی‌ترسیدی با زدن دومین گل نزد آنها منفور شوی؟

یک سال و اندی برای تصاحب جام زحمت کشیدم، بنابراین حق داشتم تلاش کنم که ملوان ببرد. پرسپولیس را دوست دارم اما در فوتبال حرفه‌ای قانونی وجود دارد که می‌گوید باید برای تیمی که نسبت به آن تعهد داری، تلاش کنی. روی همین اصل حرفه‌ای هم فکر می‌کنم حتی اگر گل دوم را هم می‌زدم، نزد پرسپولیسی‌ها منفور نمی‌شدم. آنها حتماً شرایط حرفه‌ای مرا درک می‌کردند.

 

*بعد از دوران خوبی که در امارات و پرسپولیس داشتی، مجبور شدی به خاطر سربازی سر از ملوان دربیاوری. این مدت چگونه گذشت؟

به هر حال سپری کردن دوران سربازی وظیفه ملی هر بازیکنی است اما تنها دلیلی که باعث شد فوتبال اروپا را رها کنم و بیایم ایران، فقط خدمت سربازی بود، شاید در غیر این صورت در یک تیم بزرگ اروپایی بازی می‌کردم. شاید به لحاظ فوتبالی خیلی آسیب دیدم چون حضورم در یکی از دو تیم شالکه یا خه‌رس اسپانیا قطعی بود یا حداقل می‌توانستم در پرسپولیس بازی کنم. با این وجود من در 29 بازی لیگ و جام‌حذفی 22 گل برای ملوان به ثمر رساندم که فکر می‌کنم آمار خوبی باشد.

 

* نکته بعدی به محرومیت‌های بیش از اندازه تو در این فصل بازمی‌گردد. موضوعی که اصلاً برای یک مهاجم حرفه‌ای قابل‌قبول نیست.

حرف شما را قبول دارم. در این فصل در 12 بازی محروم بودم، چهار بازی سه‌اخطاره بودم، سه بازی هم توسط فدراسیون محروم شدم و سه بازی هم مصدوم بودم و دو بازی دیگر هم به صلاحدید مربی بازی نکردم. در چند بازی از لحاظ روحی تحت فشار بودم اما قبول دارم بیشتر باید بر اعصابم مسلط باشم، حتماً این کار را انجام خواهم داد و این عیبم را برطرف خواهم کرد.

 

*اگر این 12 بازی را از دست نمی‌دادی، چند گل به ثمر می‌رساندی؟

 

20 گل می‌زدم.

*یعنی رکورد رضا نوروزی را می‌شکستی؟

در لیگ یازدهم این رکورد را جابه‌جا خواهم کرد.

*در مورد جدایی از پرسپولیس و حضور در الشباب چه صحبتی داری؟

با پرسپولیس قرارداد داشتم اما بعد از مدتی حضور در این تیم به امارات رفتم چون در آن مقطع الشباب پول خوبی به پرسپولیس می‌داد و البته مشکل مالی خودم نیز با حضور در الشباب برطرف می‌شد.

*چرا به اروپا نرفتی؟

برای اینکه پیشنهادی از هیچ تیم اروپایی نداشتم.

 

*برخی از پرسپولیسی‌ها منتظر بازگشت تو، کریمی و مهدوی‌کیا به تیم‌شان هستند!

تیمی که در آن مطرح شدم، پرسپولیس بود، به همین دلیل خودم را مدیون این تیم می‌دانم. دوست دارم در پرسپولیس بازی کنم اما خودم را به پرسپولیس نمی‌چسبانم.

*صحبتی از طرف پرسپولیسی‌ها با تو نشده است؟

نه، تا الان پرسپولیسی‌ها هیچ صحبتی با من نکرده‌اند. یکی‌دو تیم دیگر با من صحبت‌هایی داشته‌اند و من شماره مدیربرنامه‌هایم را به آنها داده‌ام.

 

*می‌گویند در لیست امیر قلعه‌نویی در سپاهان بودی. شاید در لیست او در تیم تراکتور هم باشی.

از این موضوعی که شما می‌گویید، بی‌خبرم اما به هر حال قلعه‌نویی مربی بزرگی است و من ترجیح می‌دهم هر وقت پیشنهادی جدی شد، در مورد آن حرف بزنم.

*جدیداً از اروپا پیشنهادی نداشتی؟

نه، من هیچ پیشنهادی از اروپا نداشتم چون به هر حال در چند مدت اخیر تا حدودی از نگاه‌ها دور بودم ولی از چند کشور حوزه خلیج‌فارس پیشنهاد دارم و تیم‌هایی از امارات، قطر و کویت با مدیر برنامه‌هایم صحبت کرده‌اند.

*علی دایی با تو صحبتی نکرده؟

نه، علی دایی با من هیچ حرفی نزده است.

 

*چرا زمانی که با مبعلی در الشباب بودی، در یکی از تمرینات با او شدیداً کتک‌کاری کردی؟

اصلاً بزن‌بزن یا کتک‌کاری با مبعلی نداشتم. در یکی از تمرینات سر یک موضوع کوچک با هم جروبحث کردیم و دست به یقه هم شدیم اما در ادامه هیچ کتک‌کاری به وجود نیامد، ضمن آن که بعد از چند روز با هم آشتی کردیم. در حال حاضر هم من و ایمان دوستان خوبی هستیم و من هیچ‌گاه دوران موفقی را که کنار ایمان و جواد کاظمیان در الشباب داشتم فراموش نمی‌کنم. ما موفق شدیم در سال اول الشباب را قهرمان لیگ و در سال دوم نایب‌قهرمان جام‌حذفی کنیم.

 

*دلیل اصلی قهرمانی الشباب در فوتبال امارات در زمانی که در این تیم بودی را چه مواردی می‌دانی؟

من سال اول حضورم در امارات 10،‌ 12 گل برای الشباب زدم، سال بعد هم 7، 8 گل. واقعاً در آن مقطع همه چیز در الشباب عالی بود و من هم درکنار دو بازیکن ایرانی دیگر فصلی رؤیایی را سپری می‌کردیم. این مهم‌ترین نکته‌ای بود که منجر به قهرمانی ما شد و فکر می‌کنم ما موفق شدیم بعد از 15 سال الشباب را مجدداً به مقام قهرمانی لیگ امارات برسانیم.

*فکر می‌کنی اگر مشکل سربازی‌ات نبود، الشبابی‌ها تو را حفظ می‌کردند؟

من در الشباب واقعاً محبوب بودم. قبل از جدایی‌ام هم آنها می‌خواستند دو فصل دیگر قراردادم را تمدید کنند اما من برگشتم چون باید خدمت سربازی‌ام را انجام می‌دادم، ضمناً در آن مقطعی که در امارات بودم، با سه مربی برزیلی کار کردم که در بین آنها آنتونیو سرزو واقعاً مربی خوبی بود.

 

*حضورت در امارات چه تأثیری روی فوتبال تو داشت؟

من 30درصد از پیشرفت فوتبالی‌ام را مدیون حضور در فوتبال امارات می‌دانم و فکر می‌کنم به خاطر حرفه‌ای‌بودن باشگاه‌های اماراتی خودم هم به معنای کامل یک بازیکن حرفه‌ای شدم و این موضوع را در پیشرفتم دخیل می‌دانم.

*دوست داری باز هم به امارات بروی؟

اگر پیشنهاد خوب و وسوسه‌انگیزی از امارات داشته باشم، حتماً با مدیر برنامه‌هایم حرف می‌زنم و روی آن جدی فکر می‌کنم.

 

*اگر تیمی در ایران در مقطع فعلی دو برابر پرسپولیس به لحاظ مالی به تو پیشنهاد بدهد، کدام‌یک را انتخاب می‌کنی؟

در نظر گرفتن قرارداد و قبول آن به خیلی از مسائل بستگی دارد. من فعلاً پیشنهادی از پرسپولیس دریافت نکرده‌ام هرچند دوست دارم به این تیم بروم ولی فکر کنم بعد از در نظر گرفتن تمامی مسائل و پیشنهادها از طرف مدیر برنامه‌هایم خیلی بهتر می‌توانم راجع به پیشنهادات رسیده حرف بزنم.

*در پرسپولیس با چه مربیانی کار کردی و کدام‌یک از آنها روی تو تأثیر بیشتری داشت؟

من با پنج مربی در پرسپولیس کار کردم؛ بگوویچ، سوبل، استیلی، پروین و دنیزلی 5 مربی‌ای بودند که من با آنها کارکردم و از هرکدام از آنها چیزهای خاصی یاد گرفتم اما در مورد بگوویچ باید بگویم او در پیشرفت فوتبالم و شناخته‌شدنم 70، 80درصد نقش داشت، ضمن آن که مربی‌ام در پرسپولیس قائمشهر به نام آقای محمد رامشگر هم برایم خیلی زحمت کشید. از سوی دیگر مربیانی نظیر حمید علیدوستی هم در تیم‌ملی خیلی برایم زحمت کشیدند.

 

*در مورد شادی های پس از گل و پشتک‌هایی که می‌زنی، حرف بزن. از «اوبافمی مارتینز» نیجریه‌ای در شادی گل‌ها الگوبرداری کردی؟

من در شادی گل‌هایم از هیچ بازیکنی الگوبرداری نکردم. به شما هم می‌گویم فصل بعد شادی‌های پس از گل جالب‌تری از من خواهید دید.

 

*بیشتر توضیح می‌دهی!

می‌خواهم پشتک بزنم و روی هوا بچرخم.

 

*اما فکر نمی‌کنی سلامتی‌ات به خطر بیفتد؟

من تمام این ضررها را به جان می‌خرم. مچ و کتفم هم به همین دلیل آسیب دید. یک بار هم بعد از گلزنی به استقلال این کار را کردم. تمام این مسائل سبب شد قبل از بازی پرسپولیس از شدت درد حتی گریه کنم.

 

*چرا پس از گلزنی به پرسپولیس شادی نکردی؟

درست است که شدیداً درد داشتم اما من به احترام هواداران و تیم پرسپولیس که مدتی در آن بازی کردم، شادی نکردم ولی گفتم به استقلال که گل زدم، با وجود دردی که داشتم، نصفه و نیمه پشتک زدم و شادی کردم.

*در مورد گلی که در دربی چند فصل قبل برای پرسپولیس زدی، چه صحبتی داری؟ گلی که آخرین برد پرسپولیس در دربی مقابل رقیب سنتی را رقم زد.

من همیشه طرف مقابلم مردم هستند و شاید به نوعی آنها همواره مرا با همان گل می‌شناسند. گلی که پرسپولیس بعد از چهار سال موفق شد استقلال را شکست دهد.

*ممکن است روزی به استقلال بروی؟

استقلال که به من پیشنهاد نداده اما به دلیل مسائلی که بین پرسپولیس و استقلال وجود دارد، ترجیح می‌دهم هیچ‌وقت به این تیم نروم.

 

*در مورد دربی‌های این فصل پرسپولیس و استقلال که در هر دو بازی پرسپولیس باخت، چه نظری داری؟

هر دو بازی را دیدم. در دربی برگشت حق پرسپولیس واقعاً برد بود اما فکر می‌کنم بدشانسی و کم‌تجربگی بازیکنان این تیم نسبت به استقلال موجب شد آنها بازی را به استقلال ببازند.

 

*تو اگر در این دو دربی بودی، می‌توانستی به استقلال گل بزنی؟

بله، فکر می‌کنم می‌توانستم به استقلال گل بزنم.

*تو پیش از جام ملت‌ها همواره توسط قطبی به تیم‌ملی دعوت می‌شدی اما در این رقابت‌ها حضور نداشتی. این در حالی بود که قطبی تو را «ببرتیم‌ملی» معرفی کرده بود.

من در ملوان آنقدر خوب کار کردم که با زدن گل‌های زیاد در اکثر اردوهای تیم‌ملی حضور داشتم. بعد از بودن در اکثر اردوها در بازی‌های تیم‌ملی هم خیلی حضور داشتم و خود قطبی هم خیلی به من اعتماد داشت اما در بازی با برزیل اتفاقاتی افتاد که سرمربی وقت تیم‌ملی مرا خط زد.

*بیشتر در این خصوص حرف می‌زنی؟

روزی که قطبی ارنج تیم‌ملی در بازی با برزیل را خواند،‌من در ارنج نبودم. تحمل این موضوع خیلی برایم سخت بود چون من در بازی قبلی مقابل بحرین گل زده بودم و در تمرینات و بازی‌های قبلی عملکرد بسیار موفقی داشتم، به همین دلیل هم بعداز قرار نداشتن در ارنج خیلی ناراحت شدم. همان موقع بازیکنان تیم‌ملی و قطبی متوجه ناراحتی‌ام شدند البته من هم نتوانستم ظاهر قضیه را حفظ و آن را برای خودم هضم کنم. من اهل سیاه‌بازی نبوده و نیستم. بعد از ناراحتی شدیدم هم قطبی خیلی از من ناراحت شد و به من گفت چرا بعد از خواندن ارنج ناراحت شدی؟ من هم به قطبی صراحتاً گفتم چون حقم بود در ترکیب باشم، ناراحت شدم. این موضوع در ذهن قطبی ماند و چون فکر می‌کرد من به تیم‌ملی انرژی منفی می‌دهم مرا در آستانه جام‌ملت‌ها از تیم‌ملی خط زد و دیگر دعوتم نکرد تا من برای بازی در جام ملت‌ها حسرت بخورم. فکر می‌کنم اگر کمی سیاست داشتم یا ظاهرم را حفظ می‌کردم قطبی مرا خط نمی‌زد.

 

*جدا از قطبی فکر می‌کنی چه کسانی در خط خوردن تو نقش داشتند؟

من فکر می‌کنم کمک‌های قطبی هم در آن مقطع در خط خوردن من بی‌تقصیر نبودند.

 

*خودت را مقصر نمی‌دانی؟

من در فوتبال تنها چیزی که بلد نیستم سیاه‌بازی است ولی فکر می‌کنم باید آن را یاد بگیرم. باور کنید برای جام‌ملت‌ها خیلی حسرت خوردم و البته هیچ وقت جام‌ملت‌ها را ندیدم، چون این‌‌طوری راحت‌تر بودم و می‌دانم اگر بازی‌ها را می‌دیدم بیشتر حرص‌وجوش می‌خوردم.

 

*حال فکر می‌کنی اگر در بازی با برزیل بودی می‌توانستی مقابل این تیم گل بزنی؟

نمی‌خواهم بزرگ‌نمایی کنم اما فکر می‌کنم می‌توانستم در آن بازی هم خودی نشان بدهم!

*فکر می‌کنی کروش می‌تواند بعد از ناکامی در جام‌ملت‌ها و نرفتن به جام‌جهانی در تیم‌ملی ما موفق شود؟

من فکر می‌کنم کروش دانش و شخصیت لازم را برای کار در تیم‌ملی دارد. اگر ما جوانان خوبی را در اختیارش قرار دهیم ایشان می‌تواند در تیم‌ملی موفق شود به شرط آنکه زمان و ابزار لازم را برایش فراهم کنیم. معتقدم کروش می‌تواند فوتبال ملی ما را زنده کند. در این چند جلسه کار با کروش فهمیدم او بار فنی بالایی دارد ضمناً وعده و وعید بی‌خود نمی‌دهد و وضعیت بازیکنان را به خوبی درک می‌کند.

 

اما با مشکلاتی که در فوتبال ما وجود دارد تحقق موفقیت مربی بزرگی مثل کروش هم در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد.

دوست ندارم و نمی‌خواهم اصلاً راجع به احتمال عدم موفقیت کروش صحبت کنم اما باید برخی از مسائل را بگویم. زمانی که خودم در تیم امید بودم دائماً این دغدغه را داشتم که مشکل خروجی، گذر‌نامه و سایر مشکلات را داشته باشم. من به عنوان یک بازیکن باید دنبال کار‌های اداری‌ام باشم در صورتی که یک بازیکن نباید دنبال این مسائل باشد.

 

باور کنید من اینقدر فوتبال را دوست داشتم که دنبال حل این مشکلات می‌رفتم وگرنه شاید هرکس دیگری جای من بود با مشکلاتی که هرازگاهی برایش به وجود می‌آمد حتی شاید قید فوتبال را هم می‌زد.

 

*خیلی‌ها می‌گویند فوتبال ما پتانسیل لازم را برای موفقیت در عرصه بازیکن‌سازی دارد اما وقتی پای مصاف‌های بزرگ می‌رسیم شاید 20 بازیکن بزرگ هم به زور و زحمت برای تیم‌ملی پیدا می‌کنیم؟

به‌هرحال من فکر می‌کنم خود کروش قطعاً در انتخاب چکیده فوتبال ایران خیلی دقت خواهد کرد و از افرادی که خیر‌وصلاح فوتبال ایران را می‌خواهند بیشترین و بهترین مشاوره‌ها را می‌گیرد تا تیم‌ملی ما از درجا زدن نجات پیدا کند و امیدوارم کروش با این کار در فوتبال ما ماندگار شود.

*در صورت ثابت شدن در تیم‌ملی دوست‌داری چه مهاجمی در کنار تو بازی کند؟

برای من هیچ فرقی نمی‌کند. در امارات، پرسپولیس و همین ملوان هم برایم فرقی نمی‌کرد چه بازیکنی کنارم باشد.

چرا بعد از علی دایی در این چند ساله مهاجم گلزنی در تیم‌ملی در قد‌وقواره او نداشتیم؟

علی دایی یکی از بهترین گلزنان تاریخ تیم‌ملی است که البته پاسور‌های بسیار خوبی هم در زمانش در تیم‌ملی حضور داشتند اما من هم قبول دارم بعد از علی دایی مثل او مهاجمی در عرصه فوتبال تیم‌ملی نداشته‌ایم.

 

خودت نمی‌توانی جای علی دایی را پرکنی؟

انگیزه‌ام برای موفقیت در تیم‌ملی بسیار بالاست و واقعاً برای این کار نهایت تلاشم را انجام می‌دهم اما به‌هرحال خیلی سخت است که مهاجمی جای علی دایی را در تیم‌ملی بگیرد.

نظرات شما عزیزان: